Andrzej Walicki (ur. 1930) jest historykiem filozofii i myśli społecznej, związanym w latach sześćdziesiątych z tzw. ,,warszawską szkołą historii idei", specjalizującym się w badaniu dziejów myśli rosyjskiej i polskiej, a także historii marksizmu. Do roku 1981 był profesorem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, w okresie stanu wojennego przebywał w Australii jako pracownik naukowo-badawczy Australijskiego...
Książka niniejsza, podobnie jak trzy poprzednie, opublikowane przeze mnie w „Bibliotece Kuźnicy”, jest jednym z głosów lewicowej mniejszości we wciąż trwającej dyskusji o współczesnej Polsce. Dlaczego więc rozpoczynają ją artykuły dotyczące spraw bardzo odległych w czasie, mówiące o losach „projektu komunistycznego”, czyli o próbach wcielania w życie ideologii komunistycznej,...
Problem religii w ideologiach "Polski odradzającej się": od deizmu do mesjanizmu Dwa mesjanizmy: Adam Mickiewicz i August Cieszkowski Prelekcje paryskie Mickiewicza a słowianofilstwo rosyjskie Filozofia narodowa Bronisława Trentowskiego a mesjanizm Mickiewiczowski Próba syntezy: Karola Libelta Filozofia słowiańska Postheglowska Lewica filozoficzna Edward Dembowski i henryk Kamieński Cyprian Norwid:...
Seria KLASYCY WSPÓŁCZESNEJ POLSKIEJ MYŚLI HUMANISTYCZNEJ
SPIS TREŚCI
Problem religii w ideologiach "Polski odradzającej się": od deizmu do mesjanizmu
Dwa mesjanizmy: Adam Mickiewicz i August Cieszkowski
"Prelekcje paryskie" Mickiewicza a słowianofilstwo rosyjskie
"Filozofia narodowa" Bronisława Trentowskiego a mesjanizm Mickiewiczowski
Próba syntezy: Karola Libelta "filozofia słowiańska"
Postheglowska...
Książka Andrzeja Walickiego „Polska, Rosja, marksizm” składa się z kilku rozpraw napisanych w różnych okresach. Kolejność w tomie nie odpowiada chronologii ich powstawania, mimo to stanowią one wyrazistą całość problemową. Autor, historyk filozofii i myśli społecznej, specjalizujący się w badaniu dziejów myśli rosyjskiej i polskiej, a także historii marksizmu, przedstawia zagadnienia recepcji...
Każdy krok praktyczny i każdy pogląd publiczny trzeba zawczasu mierzyć i ważyć, oceniać i prześwietlać. Jeśli chcemy wnieść do polityki więcej odpowiedzialności, rzeczowości i rozumu, bardziej powinniśmy dbać o opinię publiczną jako strukturę dyskusji - stałej, ciągłej, wyczerpującej, w miarę możliwości zimnej - niż troszczyć się o konsensus lub taką czy inną poprawność polityczną. (…) Opinia...
